Ortadoğu ve Kuzey Afrika 2. Kadın Konferansı’nın açıklanan sonuç bildirgesinde, Ortadoğu ve Kuzey Afrika düzeyinde bölgesel bir kadın ittifakının kurulması kararı alındı. 

Ortadoğu ve Kuzey Afrika 2. Kadın Konferansı’nın açıklanan sonuç bildirgesinde, Ortadoğu ve Kuzey Afrika düzeyinde bölgesel bir kadın ittifakının kurulması kararı alındı.

Ortadoğu ve Kuzey Afrika 2. Kadın Konferansı, “Kadınların Birliği İle Demokratik Devrimi Gerçekleştireceğiz” sloganıyla 30-31 Temmuz tarihleri arasında Lübnan’ın başkenti Beyrut’ta gerçekleşti. 18 ülkeden 100 delegenin katıldığı, yaklaşık 30 kadının ise zoom ile bağlandığı konferansın ilki, 2013 yılında Diyarbakır’da gerçekleşmişti.

Hazırlık komitesi tarafından iki gün süren konferansın kamuoyuna açıklanan sonuç bildirgesinde, mevcut uluslararası ve bölgesel koşulların, Ortadoğu ve Kuzey Afrika bölgesindeki kadınların maruz kaldığı savaş, çatışmalar dahil birçok olayın tartışıldığı belirtildi. Bildirgede, erinden edilme, esaret, katledilme olaylarının kadınlar üzerindeki yansımaları ve kadına yönelik şiddetteki artışa dikkat çekildiği, halk hareketleri içerisinde kadın mücadelelerinde, yaşanan dikkat çekici yükselişin önemi ele alındı, birçok ülkede yaşanan devrimler ve protestolar üzerinde duruldu.

Bildirgede, kadınların karşılaştıkları zorlukların nasıl aşılabileceği, kadınların kazanımlarının ve mevcut fırsatların çeşitli alanlarda etkin bir güce nasıl dönüştürülebileceğinin tartışıldığına yer verildi.

“*Ortadoğu ve Kuzey Afrika düzeyinde bölgesel bir kadın ittifakının kurulduğunu ilan etmek, kapsamlı bir stratejik kadın vizyonunu benimsemek, insan hakları için evrensel referansa dayalı ve özgürlük, demokrasi, etkin eşitlik temelli bir toplum inşa etmeyi hedeflemek, sosyal adalet ve insan onuru.

*Vizyon, hedefler ve çalışma stratejisinin belirlenmesi ve yol haritasının oluşturulması ile ilgili ulusal düzeyde temsilcilerin yer aldığı bölgesel bir kadın komitesinin altı aylık bir süre içinde oluşturulması. Bu komite, konferansın tavsiyelerinin uygulanmasını benimser.

*Her türlü işgale ve kadınların yok edilmesine ve bunun insan ticareti, zorla yerinden edilme, demografik değişim, siyasi suikastlar, okuma yazma bilmemenin yayılması, yoksulluk, işsizlik, marjinalleşme ve dışlanma gibi etkilerine karşı koyma çabalarına katılmak.

*Kültürel miras, gelenek ve görenekler de dahil olmak üzere, kadınların durumuna ilişkin tüm araçları, kurumları ve yansımalarıyla otoriter erkeksi zihniyetle mücadele etmek, kadınları karar verici konumlardan dışlamak.

*İlişkileri yatay olarak genişletmek ve farklı kültürleri tanıtmak için çalışmak.

*Ulusal kadın sembollerini anmak.

* Yerel, bölgesel ve küresel düzeyler arasında bir denge sağlamak için çalışmak, ağ oluşturmak ve mücadele deneyimlerini paylaşmak.

* Her türlü aşırılıkla (dini, entelektüel, ulusal ve diğerleri) mücadele etmek.”